Bahçeler İçin Patlıcan Çeşitleri - Bazı İyi Patlıcan Çeşitleri Nelerdir?

2024 Yazar: Chloe Blomfield | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 00:01

Domates, biber ve patates içeren Solanaceae veya itüzümü ailesinin bir üyesi olan patlıcanın, çok yıllık yabani olarak yetiştiği Hindistan'a özgü olduğu düşünülmektedir. Birçoğumuz en yaygın patlıcan çeşidi olan Solanum melongena'ya aşinayız, ancak çok sayıda patlıcan çeşidi mevcut.

Patlıcan Çeşitleri

1500 yıldan fazla bir süredir patlıcan Hindistan ve Çin'de yetiştirilmektedir. Patlıcan, ticaret yolları oluşturulduktan sonra Araplar tarafından Avrupa'ya ithal edildi ve Persler tarafından Afrika'ya taşındı. İspanyollar onu Yeni Dünya ile tanıştırdı ve 1800'lerde hem beyaz hem de mor patlıcan çeşitleri Amerikan bahçelerinde bulunabilirdi.

Patlıcan yıllık olarak yetiştirilir ve ılık sıcaklık gerektirir. Patlıcanı, tüm don tehlikesi geçtikten sonra, sürekli nemli, iyi drene olan bir toprakta, tam güneş alan bir alanda ekin. Meyve, tam boyutunun üçte biri olduğunda ve daha sonra cilt matlaşmaya başlayana kadar hasat edilebilir, bu noktada aşırı olgunlaşır ve dokusu süngerimsi olur.

Belirtildiği gibi, çoğumuz S. melongena'ya aşinayız. Bu meyve armut biçimli, mordan koyu mora ve 6-9 inç (15-22,5 cm.) uzunluğundadır.yeşil kaliks. Bu mor-siyah renk, çiçeklerde, meyvelerde ve sebzelerde kırmızı, mor ve mavi renklenmeden sorumlu olan, suda çözünür bir flavonoid pigment olan antosiyanin'in sonucudur. Bu gruptaki diğer yaygın patlıcan çeşitleri şunlardır:

• Kara Büyü
• Siyah Güzellik
• Kara Çan

Siyahımsı mordan canlı morumsu yeşile, altın rengine, beyaza ve hatta iki renkli veya çizgili ten rengine sahip çok sayıda patlıcan türü vardır. Boyutlar ve şekiller patlıcanın türüne göre değişir ve hatta aslında yenilebilir, ancak daha çok gösteri için yetiştirilen “süs” olanlar bile vardır. Patlıcan, Amerika Birleşik Devletleri dışında "Patlıcan" olarak da bilinir.

Ek Patlıcan Çeşitleri

Ek patlıcan türleri şunları içerir:

• Sicilya, S. melongena'dan daha küçük, daha geniş bir tabana ve mor ve beyaz çizgili deriye sahip. Aynı zamanda 'Zebra' veya 'Graffiti' patlıcan olarak da adlandırılır.
• İtalyan türleri tenli yeşil bir kalikse sahiptir ve ciltte biraz hafif benekler olan derin leylak rengi-mor. Normal/klasik çeşitlerden daha küçük, daha oval bir çeşittir.
• Beyaz çeşitleri "Albino" ve "Beyaz Güzellik" içerir ve önerildiği gibi pürüzsüz, beyaz bir cilde sahiptir. İtalyan patlıcan kuzenlerine benzeyen yuvarlak veya biraz daha ince ve daha uzun olabilirler.
• Hint patlıcan türleri küçüktür, genellikle birkaç inç uzunluğundadır ve koyu mor tenli ve yeşil kaliksli yuvarlaktan ovale.
• Japon patlıcanı meyve küçük veuzun, pürüzsüz, açık mor tenli ve koyu mor kaliksli. 'Ichiban' böyle bir çeşittir, derisi çok hassastır, soyulması gerekmez.
• Çin çeşitleri mor ten ve kaliks ile daha yuvarlaktır.

Daha nadir ve ilginç çeşitlerden bazıları, içinde katı olmayan ve domates akrabalarına çok benzeyen S. integrifolium ve S. gilo meyvesini içerir. Bazen "domates meyveli patlıcan" olarak anılan bitkinin kendisi 4 fit (1,2 m.) yüksekliğe kadar büyüyebilir ve yalnızca yaklaşık 2 inç (5 cm.) çapında veya daha kısa olan küçük meyveler verir. Ten rengi yeşiller, kırmızılar ve portakallardan iki renkli ve çizgiliye kadar değişir.

Başka bir küçük çeşit olan 'Paskalya Yumurtası', yine küçük, yumurta büyüklüğünde beyaz meyveli, 12 inç (30 cm.) daha küçük bir bitkidir. 'Ghostbuster', mor türlerden daha tatlı bir tada sahip başka bir beyaz tenli patlıcan türüdür. 'Mini Bambino', bir inç genişliğinde minik meyveler üreten bir minyatürdür.

Bitmeyen bir patlıcan çeşidi vardır ve hepsi ısıyı sevenler olsa da, bazıları sıcaklık dalgalanmalarına diğerlerinden daha toleranslıdır, bu yüzden biraz araştırma yapın ve bölgenize en uygun çeşitleri bulun.